przemawiać

przemawiać
przemawiać I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, przemawiaćam, przemawiaća, przemawiaćają {{/stl_8}}– przemówić {{/stl_13}}{{stl_8}}ndk VIIb, przemawiaćwię, przemawiaćwi {{/stl_8}}{{stl_7}}'podniośle: wygłaszać przemówienie, zabierać głos': {{/stl_7}}{{stl_10}}Na zebraniu przemawiało trzech delegatów. Ktoś przemawiał porywająco, kwieciście. Za chwilę przemówi pan przewodniczący. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}przemawiać II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'świadczyć na czyjąś korzyść lub niekorzyść; przekonywać o czymś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zgromadzone dowody wyraźnie przemawiają przeciw komuś. Ukształtowanie terenu przemawia za rozpoczęciem budowy osiedla. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'ujawniać się w czymś, wyrażać się w czymś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Z jej głosu przemawiała troska. Z jego oczu przemawiały nienawiść i żądza zemsty. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • przemawiać — 1. Przemówić komuś do ręki, do kieszeni; przemówić do czyjejś ręki, do czyjejś kieszeni «dać komuś łapówkę»: – A mówiłem! – wołał za nimi uradowany Korbal. – Mówiłem, że tylko tak, do ręki im przemówić... I. Newerly, Pamiątka. 2. Przemówić komuś… …   Słownik frazeologiczny

  • przemawiać — → przemówić …   Słownik języka polskiego

  • przemawiać do ręki — Przekupić kogoś Eng. To bribe someone …   Słownik Polskiego slangu

  • przemówić — dk VIa, przemówićwię, przemówićwisz, przemówićmów, przemówićwił przemawiać ndk I, przemówićam, przemówićasz, przemówićają, przemówićaj, przemówićał 1. częściej ndk «wygłaszać mowę, przemówienie; zwracać się z mową do jakiegoś audytorium, do grona …   Słownik języka polskiego

  • głos — m IV, D. u, Ms. głossie; lm M. y 1. «dźwięk (artykułowany) wydawany przez istoty żyjące, mowa, śpiew; także wszelkie bodźce zewnętrzne oddziałujące na zmysł słuchu, brzmienie czegokolwiek» Donośny, mocny, słaby głos. Cienki, gruby głos. Dźwięczny …   Słownik języka polskiego

  • miara — 1. Dopełniła się, przepełniła się, przebrała się miara, miarka; coś dopełniło miary czegoś, przepełniło miarę czegoś «jest czegoś, zwykle czegoś złego, więcej niż można znieść lub tolerować»: Miarka się przebrała i oczekujemy, że premier dojdzie… …   Słownik frazeologiczny

  • przemówić — 1. Przemówić komuś do ręki, do kieszeni; przemówić do czyjejś ręki, do czyjejś kieszeni «dać komuś łapówkę»: – A mówiłem! – wołał za nimi uradowany Korbal. – Mówiłem, że tylko tak, do ręki im przemówić... I. Newerly, Pamiątka. 2. Przemówić komuś… …   Słownik frazeologiczny

  • siła — 1. Co sił, co siły, ile sił, z całej siły, z całych sił «jak najszybciej, jak najmocniej»: (...) ile sił w nogach wybiegłam z mieszkania na ulicę. Cosm 10/2000. 2. Ktoś (jest) w sile wieku «o kimś dorosłym, dojrzałym, będącym w pełni sił… …   Słownik frazeologiczny

  • akademia — ż I, DCMs. akademiamii; lm D. akademiamii (akademiamij) 1. «instytucja skupiająca wybitnych uczonych lub artystów, mająca na celu kierowanie rozwojem nauki i sztuki» Polska Akademia Nauk. ∆ Akademia Platońska «szkoła filozoficzna założona przez… …   Słownik języka polskiego

  • bojowo — przysłów. od bojowy a) w zn. 1: Być przygotowanym bojowo. b) w zn. 2: Występować bojowo na zebraniu. Przemawiać bojowo …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”